บทความนี้เขียนขึ้นมาเพื่อเป็นการตอกย้ำคำนี้นะครับว่า “อดีต… มีความหมายเสมอ”
ในช่วงนี้มีเหตุการณ์หลายๆ อย่างเกิดขึ้นและเป็นที่สนใจของคนทั้งประเทศ โดยที่เพิ่งจบไปสดๆ ร้อนๆ ก็คือ การแข่งขันวอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์เอเชีย ในรายการนี้มีหลายอย่างหลายเหตุการณ์เกิดขึ้น ทั้งสุข สมหวัง ดราม่า คละเคล้ากันไป แต่ก็นั่นล่ะ กีฬาก็ยังเป็นกีฬา มีแพ้มีชนะสลับกันไป
ตั้งแต่ที่น้ำมันเบนซินปรับตัวแพงขึ้นเรื่อยๆ ใน 4-5 ปีหลังมานี้ ทำให้การใช้พลังงานทดแทนหรือน้ำมันก๊าซโซฮอล์เป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่คนใช้รถส่วนใหญ่หันมาเลือกใช้ ไม่ว่าจะเป็นก๊าซโซฮอล์ 91 หรือ 95 เพราะอย่างน้อยก็มีราคาถูกกว่าน้ำมันเบนซินเพียวๆ อยู่หลายบาท
จนเมื่อวันที่ 27 ส.ค. 2554 ที่ผ่านมา รัฐบาลได้ประกาศยกเลิกการเก็บภาษีน้ำมันเข้ากองทุนสำรองน้ำมัน เป็นผลให้ราคาของน้ำมันเบนซินปรับลดราคาลงมาใกล้เคียงกับน้ำมันก๊าซโซฮอล์ โดยต่างกันไม่ถึง 1 บาท วันนี้ผมจึงได้โอกาสพารถคู่ใจไปเติมน้ำมันเบนซินอีกครั้งหลังจากห่างไปประมาณ 3 ปีที่ไม่ได้เติมเบนซิน ณ วันที่เขียนนี้ (28 ส.ค. 2554) น้ำมันเบนซิน 91 ราคาที่ผมเติมที่โคราชลิตรละ 35.08 บาท
ก็ไม่รู้ว่าจะราคาประมาณนี้ไปได้อีกนานเท่าไร แต่อย่างไรก็ขอให้ทำตามสัญญายาวๆ หน่อยนะครับ เพราะว่าสัญญาต้องเป็นสัญญา หาเสียงไว้ถ้าไม่ทำตามก็คงไม่น่าดู 555+
บ่อยครั้งที่ความคิดของเรามักจะไปตามกระแสที่ได้ยินได้ฟัง ยิ่งถ้ากระแสเรื่องไหนมาแรงเท่าไร ใจของเราก็มักจะเอนเอียงตามไปเรื่องนั้นอย่างรวดเร็ว ไม่เฉพาะเรื่องของเทคโนโลยีที่ได้ยินกันมากกว่าวันละ 3 ครั้งหลังอาหาร เช่น เรื่องของ iPad, iPhone, BB แต่เรื่องของกระแสนี้ก็รวมถึงเรื่องของการหาเงินออนไลน์ด้วยเหมือนกัน เมื่อมีกระแสเกี่ยวกับการหาสินค้า การทำตลาดเรื่องใดที่ดังๆ ยิ่งมียอดรายรับมาโชว์ยั่วน้ำลายด้วยแล้ว ก็แน่นอนว่าคนส่วนใหญ่ก็จะแห่เทไปทำตามๆ กันเต็มตลาด จนแน่นเอี๊ยดตามคำบอกเล่าของต้นกระแส
จนในบางครั้งก็เลยเถิดไปถึงเรื่องที่เราไม่ถนัด หรือไม่สนใจ ก็ทำๆ ไปตามกระแสไปงั้นๆ เพราะคิดว่ากระแสมาแรงน่าจะขายได้ ซึ่งหากมองในแง่ของคนขยันใฝ่รู้ก็น่าจะเป็นโอกาสดีที่จะได้เรียนรู้ ศึกษาสิ่งใหม่ๆ แต่ถ้าหากเราไม่ถนัดจริงๆ หรือถ้าจะเรียนรู้ก็ต้องใช้เวลานานมาก ผมแนะนำว่าให้เรากลับไปทำในสิ่งที่เราถนัดให้ชำนาญ ผลตอบแทนที่ได้ก็จะไม่ต่างกัน แถมจะมีความสุขในการทำมากกว่าที่จะต้องไปวิ่งตามสิ่งใหม่ๆ อยู่ตลอดจนจับจุดไม่ได้เลยว่าถนัดอะไรกันแน่
เพราะฉนั้นที่สำคัญตอนนี้ เราต้องรู้ว่าเราถนัดเรื่องไหน ทำแบบไหนแล้วไอเดียไหลมาตลอด ผมแนะนำว่าให้มุ่งกับสิ่งนั้นให้เต็มที่ สิ่งที่ได้กลับมาก็จะเห็นผลมากกว่าแน่นอน 🙂 สู้ๆ
กลายเป็นวิกฤตกาลครั้งร้ายแรงอีกครั้งของโลกและเป็นครั้งร้ายแรงที่สุดที่ญี่ปุ่นหนึ่งในประเทศมหาอำนาจของโลกกำลังประสบอยู่ โดยเมื่อวันที่ 11 มี.ค. 2011 เกิดแผ่นดินไหวรุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นซึ่งวัดได้ 9.0 ริกเตอร์ (มาตรวัดสูงสุดอยู่ที่ 10 ริกเตอร์ และยังไม่เคยมีที่ใดเกิดขึ้น) จากแผ่นดินไหวในทะเลสร้างคลื่นยักษ์ซึนามิสูง 10 เมตรพุ่งเข้าชายฝั่งอย่างรวดเร็วเป็นวงกว้างโดยไม่แจ้งเตือนให้ทราบล่วงหน้า กวาดทุกสิ่งทุกอย่างไหลไปพร้อมกับสายน้ำ เรือ รถที่กำลังแล่น ผู้คนบนถนนหนทาง ไม่เว้นแม้แต่อาคารบ้านเรือนที่เลื่อนไถลไปทั้งหลัง รุนแรงแค่ไหนก็ให้นึกจินตนาการดูครับเพราะจากข่าวบอกว่าเกาะญี่ปุ่นเลื่อนขยับตำแหน่งไปจากแผนที่โลกเดิมถึง 8 ฟุต (2.44 เมตร)
แผ่นดินไหวและซึนามิสงบลงใช่ว่าทุกอย่างจะหยุดไป จากการที่แผ่นดินไหวครั้งนี้ยังฝากฝันร้ายให้กับญี่ปุ่นต้องประสบชะตากรรมต่อไป ด้วยการสร้างความเสียหายให้กับระบบหล่อเย็นของโรงไฟฟ้าพลังงานนิวเคลียร์ซึ่งมีเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์ถึง 4 เตา และด้วยความรุนแรงจากแผ่นดินไหวครั้งนี้ทำให้ระบบป้องกันภัยต่างๆ ที่โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ดังกล่าวออกแบบมาและมีไว้เมื่อเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินเกิดการขัดข้อง ทำงานไม่ได้ดังที่ควรจะเป็น ทำให้ความร้อนของเตาปฏิกรณ์ที่ไม่ได้รับการหล่อเย็นสูงขึ้นเรื่อยๆ ชนิดที่หยุดไม่อยู่ จนเกิดการระเบิด มีการอพยบประชาชนจำนวนมากออกจากพื้นที่เสี่ยงภัยจากสารกัมมันตภาพรังสี
เมื่อระบบไฟฟ้าของประเทศขัดข้อง จำเป็นต้องนำไฟฟ้าส่วนอื่นมาชดเชย ญี่ปุ่นก็จะต้องหมุนเวียนแต่ละเมืองในการใช้ไฟฟ้า ไม่เว้นแม้แต่กรุงโตเกียวเมืองหลวงของประเทศที่ก็ต้องถูกตัดไฟฟ้าสลับกันไปในแต่ละเมือง น้ำมันถูกจำกัดการซื้อ ทางด่วนห้ามใช้งาน แม้แต่รถไฟฟ้าซึ่งถือเป็นการคมนาคมสำคัญของประเทศยังต้องหยุดให้บริการในบางช่วงเพื่อประหยัดไฟฟ้า
อาหารเริ่มขาดแคลน มีการกักตุนอาหาร น้ำ น้ำมัน ไฟฟ้า คนมีเงินเริ่มเดินทางออกจากประเทศไปอาศัยกับญาติที่ต่างประเทศชั่วคราว
คุณคิดว่านี่คือหนังเรื่องหนึ่งหรือไม่? แล้วจะมีพระเอกขี่ม้าขาวออกมามั๊ย? จับตาต่อไปกับโลกกลมๆ ของเราใบนี้ที่น่าเป็นห่วงขึ้นทุกวัน…
ลุ่มๆ ดอนๆ กับการสนทนากับฝรั่งแปลกหน้าผ่านมือถือ ปกติชาวต่างชาติแปลกหน้าที่ผมได้คุยด้วยก็มักจะเป็นการคุยแบบเห็นหน้าเห็นตาเวลาไป service ลูกค้าต่างประเทศหรือคุยผ่านโทรศัพท์บ้างก็นิดหน่อย เช่น นัดเจอที่นั่นที่นี่ ไปรับที่โรงแรม สนามบิน เป็นต้น ซึ่งก็จะมีภาษาไม้ภาษามือเข้าช่วย หรือถ้าคุยผ่านโทรศัพท์แบบเป็นการเป็นงานส่วนใหญ่ก็จะเป็นหัวหน้าซึ่งก็เข้าใจกันได้เพราะคุยกันบ่อย
แต่วันนี้ จำเป็นจริงๆ ต้องคุยเพื่อ verify hosting (hostgator) แบบด่วนๆ เพื่อประหยัดเวลาและไม่ต้องส่งเอกสารให้ยุ่งยาก เลยตัดสินใจโทรไปแบบเอาวะ ลองดู
สิ่งที่เขาถามก็ดังนี้
– Your customer ID?
– Your name?
– How to payment?
– Last 4 digits of your credit card?
แล้วเขาก็บอกว่า OK, Your account activated. Please wait about 10 minute for ready to use. Thank you.
สรุปใช้เวลาคุยทั้งหมด 6 นาที 2 วินาที จบลงได้ด้วยดี ได้โฮสต์ใช้งานแล้วเรา 🙂
เผลอไปแป๊บเดียวผมก็นึกขึ้นได้ว่าไม่ได้อัพเดทบล๊อกมาสัปดาห์หนึ่งแล้วนี่หว่า ไม่ได้ๆ เดี๋ยวพี่ goo จะไม่ปลื้ม จะหาว่าไม่ขยันทำการทำงาน แต่จริงๆ แล้วจะว่าผมไม่ขยันทำการทำงานก็ไม่ถูกนะ เพราะว่าที่ไม่ได้อัพเดทบล๊อกก็คืองานยุ่งนั่นล่ะ
ที่หายหน้าหายตาไปบ่อยๆ ในช่วงนี้เพราะกำลังหัวปักหัวปำกับการทำเว็บใหม่อยู่ เว็บนี้เป็นตัวล่าสุดที่ผมทุ่มสุดแรงลงไม้ลงมือ (วันละนิด) สร้างขึ้นมา จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เสร็จแต่ก็ยังทำอย่างไม่หยุดหย่อน แม้บางวันอากาศจะหนาวตอนเช้า ร้อนตอนบ่ายจนบ่นกันอุบ และฝนตกตอนกลางคืนก็ตาม อย่างเช่นวันที่เขียนบล๊อกนี้ 14 ก.พ. มี 3 ฤดูใน 1 วันเลย สงสัยให้คู่รักได้เลือกฉลองกันว่าชอบอากาศแบบไหนมั๊ง
มาว่ากันเรื่องเว็บต่อ ผมพยายามจะสร้างเว็บนอกให้ติดตลาด แต่ก็ต้องยอมรับเรื่องภาษานี่มันเป็นอุปสรรคจริงๆ การจะเขียน unique content ขึ้นมาสักอันดีๆ ไม่ใช่เรื่องง่าย ไม่เหมือนภาษาไทยที่เราจะสร้างสรรค์ปั้นแต่ง เล่าเรื่องได้อย่างละเอียดทุกรูขุมขน
ตอนนี้ก็ได้แต่หวังว่ารวยเมื่อไรจะไปเรียนภาษาที่ต่างประเทศให้มันรู้แล้วรู้รอดไป ฮึ่ม